Dead rat temple
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
18 Juni 2005 | India, Bikāner
Hi,
Toch nog even een berichtje uit Bikaner. Ja, het is wat snel achter de vorige, maar ik heb toch even wat tijd over voordat mijn bus vertrekt. Ja, inderdaad, ik ga vanavond toch met de bus. Na mijn vorige berichtje heb ik een hotel opgezocht. Goede service daar moet ik zeggen. De jongen achter de receptie heeft een buskaartje voor me geregeld en ook een taxi naar Deshnok, waar de Karnu Mata temple, oftewel de rat temple is. De chaffeur had kennelijk haast, want we zijn in no time door die tempel gerend. Zoals de naam al doet vermoeden stikt het er van de ratten, heilige ratten wel te verstaan. Gelukkig moet je in tempels altijd je schoenen uittrekken...
Er waren inderdaad flink wat ratten, maar de meesten hadden hun uiterste houdbaarheidsdatum blijkbaar gehad. Waarschijnlijk ook door de hitte. Het is hier ook wel aan de warme kant hoor, graadje of 45 denk ik. Maar eerlijk gezegd niet erger dan Delhi. Het is hier ook een stuk droger. En zanderiger dus. Het ritje naar de tempel, die 30km ten zuiden van Bikaner ligt, vond ik erg leuk. Je rijd namelijk een beetje door de stad en de woestijn en daar houd ik wel van. Overal koeien op de weg - ik begrijp nu ook waarom ze die niet eten: ze zijn zo mager, dat het vlees vast heel taai is ;-) - en wagens die voortgetrokken worden door kamelen (ja, dromedarissen eigenlijk) of paarden. Voor die kamlenkarren hoef je trouwens niet zo bang te zijn als voor de riksja's. In tegenstelling tot die laatste, hebben kamelen een tempo waarbij je toch wel eerst een kopje koffie kunt drinken voordat ze het kruispunt over zijn. Maar wel heel effectief blijkbaar, want ze worden hier veel gebruikt. Soms sta ik er echt versteld van wat voor enorme karren die beesten voortslepen.
De vrouwen zijn hier gekleed in zeer kleurrijke gewaden. Veel meer nog dan in de rest van India. Ziet er erg mooi uit.
Na mijn tempelbezoek ben ik afgezet bij de Junagargh, een enorm Maharadja fort midden in de stad. Als je een kaartje koopt krijg je er verplicht een gids bij, maar dat is ook wel leuk. De groep (ja er was een groep) bestond vooral uit Indiers, verder een Engels stel en ik. Ik was wel blij dat ik niet meer de enige blanke was, want zo keek in ieder geval nog maar de helft naar mij. Het fort zelf ziet er aan de buitenkant indrukwekkend uit, maar het interieur is nog mooier. Prachtige beschilderingen, mooie havelli's, heel veel authentieke interieurstukken. Geweldig. Ondanks de warmte zeer de moeite waard. Ik moest trouwens wel opletten, want als ik even niet naar de gids luisterde, ging hij me zo'n beetje persoonlijk toespreken. Ik weet nu dus alles van het fort. Haha.
Terug in het hotel nog even geslapen. Vannacht zal wel niet veel worden, zo in een bus. En voor de tweede keer gedouched (had ik direct na aankomst ook gedaan). Het water dat van mij afkwam was zo ontzettend vies. Maar zo voelde ik me ook, dus dat klopte wel. Maar nu ben ik dus weer een beetje schoon. Even wat eten in het hotel en dan de bus in.
Jullie horen weer van mij. Ik weet niet precies wanneer.
Groetjes,
Saskia
Toch nog even een berichtje uit Bikaner. Ja, het is wat snel achter de vorige, maar ik heb toch even wat tijd over voordat mijn bus vertrekt. Ja, inderdaad, ik ga vanavond toch met de bus. Na mijn vorige berichtje heb ik een hotel opgezocht. Goede service daar moet ik zeggen. De jongen achter de receptie heeft een buskaartje voor me geregeld en ook een taxi naar Deshnok, waar de Karnu Mata temple, oftewel de rat temple is. De chaffeur had kennelijk haast, want we zijn in no time door die tempel gerend. Zoals de naam al doet vermoeden stikt het er van de ratten, heilige ratten wel te verstaan. Gelukkig moet je in tempels altijd je schoenen uittrekken...
Er waren inderdaad flink wat ratten, maar de meesten hadden hun uiterste houdbaarheidsdatum blijkbaar gehad. Waarschijnlijk ook door de hitte. Het is hier ook wel aan de warme kant hoor, graadje of 45 denk ik. Maar eerlijk gezegd niet erger dan Delhi. Het is hier ook een stuk droger. En zanderiger dus. Het ritje naar de tempel, die 30km ten zuiden van Bikaner ligt, vond ik erg leuk. Je rijd namelijk een beetje door de stad en de woestijn en daar houd ik wel van. Overal koeien op de weg - ik begrijp nu ook waarom ze die niet eten: ze zijn zo mager, dat het vlees vast heel taai is ;-) - en wagens die voortgetrokken worden door kamelen (ja, dromedarissen eigenlijk) of paarden. Voor die kamlenkarren hoef je trouwens niet zo bang te zijn als voor de riksja's. In tegenstelling tot die laatste, hebben kamelen een tempo waarbij je toch wel eerst een kopje koffie kunt drinken voordat ze het kruispunt over zijn. Maar wel heel effectief blijkbaar, want ze worden hier veel gebruikt. Soms sta ik er echt versteld van wat voor enorme karren die beesten voortslepen.
De vrouwen zijn hier gekleed in zeer kleurrijke gewaden. Veel meer nog dan in de rest van India. Ziet er erg mooi uit.
Na mijn tempelbezoek ben ik afgezet bij de Junagargh, een enorm Maharadja fort midden in de stad. Als je een kaartje koopt krijg je er verplicht een gids bij, maar dat is ook wel leuk. De groep (ja er was een groep) bestond vooral uit Indiers, verder een Engels stel en ik. Ik was wel blij dat ik niet meer de enige blanke was, want zo keek in ieder geval nog maar de helft naar mij. Het fort zelf ziet er aan de buitenkant indrukwekkend uit, maar het interieur is nog mooier. Prachtige beschilderingen, mooie havelli's, heel veel authentieke interieurstukken. Geweldig. Ondanks de warmte zeer de moeite waard. Ik moest trouwens wel opletten, want als ik even niet naar de gids luisterde, ging hij me zo'n beetje persoonlijk toespreken. Ik weet nu dus alles van het fort. Haha.
Terug in het hotel nog even geslapen. Vannacht zal wel niet veel worden, zo in een bus. En voor de tweede keer gedouched (had ik direct na aankomst ook gedaan). Het water dat van mij afkwam was zo ontzettend vies. Maar zo voelde ik me ook, dus dat klopte wel. Maar nu ben ik dus weer een beetje schoon. Even wat eten in het hotel en dan de bus in.
Jullie horen weer van mij. Ik weet niet precies wanneer.
Groetjes,
Saskia
-
18 Juni 2005 - 18:18
T.S.:
Dag lieve Saskia,
Wat een verhalen weer!
Het lijkt me een forse, weliswaar bijzondere, klus om te klaren: het reizen dan. Het alleen zijn lijkt me lastig in een land waarvan je de taal niet spreekt en je dus soms afhankelijk bent van de hopelijk goede bedoelingen van de mensen die je tegenkomt. De confrontaties die je beschrijft zijn dan wel bekend; dat wil echter niet zeggen dat de dingen wel eens kunnen tegenvallen. Vervelend is dan dat je tegen niemand, behalve dan tegen je laptop, kunt aan ouwehoeren. Ik neem aan dat je het thuisfront regelmatig belt. Tot nu toe doe je het volgens mij heel goed!!
Ik weet niet wat je einddoel is en of je dat sowieso hebt.
Misschien is dat wel het reizen van de ene naar de andere plek. Misschien toch verstandig om halverwege eens een dag in een India's sterrenhotel te vertoeven, zodat je even lichamelijk en geestelijk bij kunt tanken. Je doet nogal wat ervaringen op! Die moet je niet alleen thuis verwerken, dunkt me.
In Nederland is het prachtig weer. Janny en ik zijn bezig om de tuin een cottage-achtige aanblik te geven. Met zo'n bouwvallige schuur en heel veel bloeiende planten kom je dan al gauw een heel eind. Dik genieten hier. Die 45 graden van jou halen we bij lange na niet, maar een mens moet tevreden zijn met een prachtige blauwe lucht toch?
Pak af en toe je rust en blijf genieten.
Wij doen dat laatste elke keer weer van je vertellingen.
Liefs T.S. en Janny
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
