Toegegeven, hij is prachtig

Hi,

Nou, hij is inderdaad prachtig, die Taj Mahal. Hoewel mijn eigenwijze aard me ertoe aanzet om er een beetje blase naar te gaan staan kijken, moet ik toch bekennen dat het een indrukwekkend bouwwerk is. Een inposante witte kolos die toch zeer subtiel afsteekt tegen de prachtig blauwe lucht. Gelukkig is het nu laagseizoen, dus de hoeveelheid toeristen was ook beperkt. Ik heb dus foto's kunnen maken zonder andere mensen in beeld (alleen heel ver weg op de achtegrond), een zeldzaamheid volgens de Lonely Planet. Het complex is veel groter dan alleen de Taj Mahal, iets wat ik me nooit gerealiseerd had. Aan beide kanten staan volledig symmetrisch 2 moskeeen, er zijn tuinen en twee enorme toegangspoorten. Ondanks de toch wel aanwezige mensen straalt het geheel een enorme rust uit. Zeker omdat, eenmaal binnen, je gevrijwaard bent van alle potentiele gidsen, rommelverkopers, straatkinderen, etc.

Op het complex mag je geen eten meenemen, geen paan (beetle nuts, nootjes met een licht narcotische werking die hier vreselijk veel gegeten worden en daarna als rode kledders op straat uitgespuugd worden), geen tabak en... geen mobiele telefoon. Je tas kun je afgeven in een cloak room, die ik uiteraard niet vertrouw en dus heb ik mijn mobieltje in mijn linnen onder-mijn-broek-gordel meegesmokkeld. Lukte nog ook. (Misschien moet ik overmorgen kijken of ik wapens mee kan smokkelen in een vliegtuig - grapje.)

De toegangsprijs is trouwens astronomisch, althans voor Indiase begrippen. De lokale bevolking betaalt maar 20 Rupee, maar buitenlanders betalen 750 Rupee, zo'n 14 Euro! Maar ja, je moet toch gaan en het is ook wel erg mooi. Ik ben niet, om echt waar voor mijn geld te krijgen, vervolgens 3 uur blijven hangen. Na een tijdje had ik het toch wel gezien daar en ben ik naar het fort gegaan. Want was is een dag zonder fort? Daar heb ik me bijna letterlijk door de rommelverkopers en wanna-be-guides moeten slaan om een ticket te kunnen bemachtigen. Er zijn weinig toeristen, dus ze springen echt bovenop iedere toerist die er wel is. Dus ik weer met een gezicht op onweer en woest maaiend met mijn armen die mensen weg gewerkt. (Beetje dramatisch hoor, zo erg was het nu ook weer niet.) Het fort was mooi, er was een prachtige marmeren moskee op het complex en vooral het uitzicht over de bijna opgedroogde rivier met daaraan ook de Taj Mahal maakte het bezoek de moeite waard.

Tsja, en nu? Ik had de twee belangrijkste attracties nu wel gehad en mijn trein vertrekt noch lang niet. Nog maar even naar een moskee dan (de derde van die dag - ik was nog nooit eerder in een moskee geweest). In de moskee voelde ik me toch niet helemaal op mijn gemak. Ik twijfel in tempels en dergelijke altijd of ik wel de goede kleding aanheb en of ik niet mijn hoofd moet bedekken, etc., maar volgens het bortje mocht ik alleen geen korte broek of schoenen aanhebben, dus het zal wel goed zijn geweest zo. Er protesteerde ook niemand. Binnen waren een aantal mensen aan het bidden. Misschien heel dom hoor, maar ik zag nu pas dat er in een moskee dus geen beelden oid staan. Helemaal niks eigenlijk. Dat is anders dan bij kerken of boedhistische/ hindoeistische tempels waar het daar altijd vol mee staat. De moskee zelf was een beetje in vervallen staat en niet echt bijzonder, dus ik stond in no time weer buiten.

Daar stond mijn riksjafietser nog te wachten (wat ik niet wilde) en toen ik even door de bazaar liep bleef hij me achtervolgen. Heel irritant, maar na een tijdje gelopen te hebben was ik de bazaar al weer enorm zat (zo vies: iedereen doet zijn behoefte op straat, het stikt er van de vliegen, al het afval wordt op de grond gegooid) en ben ik toch maar weer in de riks gestapt. Ik wilde nog even internetten (je moet wat doen), maar het koste me de grootste moeite om niet naar een of andere winkel meegenomen te worden. De chauffeur bleef maar zeuren dat hij dan geen geld kreeg (wel heel eerlijk) en dat ik niets hoefde te kopen. Maar voor mij is het een principekwestie, dus onverbiddelijk heb ik hem gezegd dat hij me gewoon naar de internetfaciliteit moest brengen. En dat heeft hij ook gedaan. Dus nu zit ik hier. Ik moest erg lachen om alle reacties op mijn vorige verhaal. Gisteravond kwam er trouwens weer een krekel mijn kamer binnen, dus ik had echt zoiets van: "Nee, niet weer!" Maar na het ellendige beest naar zijn volgende leven geholpen te hebben en nadat het licht uit was (ik was toch tv aan het kijken), heb ik niets meer gezien gelukkig. Dat mocht ook wel, want zo slecht is het hotel niet.

Mijn trein vertrekt vanavond om 18.55h. Ik geloof dat de reis naar Delhi iets van 2,5 uur duurt. Dan kan ik eindelijk eens kijken of alles nog in mijn koffer zit, die ik daar in bewaring had gegeven. Ik hoop het van harte.

En voor alle Pinkers die blijkbaar mijn avonturen volgen spijt het me dat mijn reis bijna ten einde is ;-) Ik zal de foto's die ik nu niet kan plaatsen wel een keer meenemen hoor. Niet allemaal uiteraard, want dat zijn er een paar honderd en dan komen we nooit meer aan werken toe ;-)

Groetjes en misschien tot vanavond en anders morgen.

Saskia