Relatieve rust en drukke treinen
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
14 Juni 2005 | India, Poona
Hoi,
Zo, weer een dag voorbij. Ik denk dat dit tot nu toe de minst spectaculaire dag geweest is sinds ik hier ben. Eigenlijk alleen gewerkt, vanavond snel met Paul een hapje gegeten en vervolgens verder gewerkt. Saai he?
Ik moet zeggen dat ik het niet zo erg vond dat we vanavond even geen sociale agenda hadden, want dat is allemaal heel leuk, maar wel een beetje vermoeiend. Zeker na een drukke werkdag. Vandaag kwamen we namelijk toe aan de klinische planning (opnameplanning, OK, etc.). We begonnen er pas vanmiddag mee, maar in die tijd hebben we iedereen wel zo'n beetje hoofdpijn kunnen bezorgen. Wat wij willen is ook wel heel innovatief en anders dan wat men in Duitsland wil. Gelukkig zijn de mensen hier heel goed, dus we komen er wel uit, maar dus niet zonder bloed, zweet en tranen.
Over de werknemers hier gesproken, ik hoorde pas dat er geen gebrek aan aanbod is: voor 20 vacatures krijgen ze ongeveer 1000 aanmeldingen! Dat is trouwens ook zo'n beetje de verhouding voor de toegang tot de beste universiteit hier waar afgelopen jaar voor de 3000 beschikbare plaatsen 120.000 aanmeldingen kwamen. Ongelofelijk he? Vind je het gek dat het niveau hier zo hoog is.
Maar, ondanks al die kwaliteit zaten ze vandaag wel moeilijk te kijken hoor, en zij niet alleen, ik net zo. Morgen nog de poliklinische planning en wat overgebleven onderdelen van de klinische, dus dat wordt lachen. We moeten bovendien wel een beetje opschieten, want er rest ons nog maar een krappe 2 dagen. Dat gaat ineens zo snel!
Ik heb vandaag ook nog even Jyotsna gevraagd om twee treinkaartjes voor mij te reserveren. Ja, reserveren, want dat is hier wel nodig. Iedereen kent die verhalen wel over afgelade treinen en mensen die op het dak zitten. Je moet dus reserveren en liefst weken van tevoren. Handig hoor. Not. En aangezien het reserveringssysteem buitengewoon ondoorzichtig is, leek het me maar beter om het door iemand te laten doen. Ik heb nu gevraagd om een kaartje van Delhi naar Bikaner en een van Jaisalmer naar Jodhpur. De rest van de reis komt later wel, want je weet niet hoe het loopt dus ik wilde niet al te ver van tevoren mezelf vastzetten. Dat eerste traject wordt trouwens al een beetje lastiger, want de trein zit eigenlijk een beetje vol. Maar, vaak kom je er dan nog wel tussen hoor (via een wachtlijstsysteem of via het toeristen quotum). We zullen zien.
Morgen dus weer een drukke werkdag. 's Avonds dit keer wel een programma, want we moeten onze kleding ophalen bij de kleermaker en we gaan eten met Supriya.
-Ah, de stroom valt deels weer uit. Ach, ik heb vandaag toch niet zoveel spannends te melden.-
Ik zou zeggen, de groeten maar weer uit het interessante Pune. We mailen.
Saskia
Zo, weer een dag voorbij. Ik denk dat dit tot nu toe de minst spectaculaire dag geweest is sinds ik hier ben. Eigenlijk alleen gewerkt, vanavond snel met Paul een hapje gegeten en vervolgens verder gewerkt. Saai he?
Ik moet zeggen dat ik het niet zo erg vond dat we vanavond even geen sociale agenda hadden, want dat is allemaal heel leuk, maar wel een beetje vermoeiend. Zeker na een drukke werkdag. Vandaag kwamen we namelijk toe aan de klinische planning (opnameplanning, OK, etc.). We begonnen er pas vanmiddag mee, maar in die tijd hebben we iedereen wel zo'n beetje hoofdpijn kunnen bezorgen. Wat wij willen is ook wel heel innovatief en anders dan wat men in Duitsland wil. Gelukkig zijn de mensen hier heel goed, dus we komen er wel uit, maar dus niet zonder bloed, zweet en tranen.
Over de werknemers hier gesproken, ik hoorde pas dat er geen gebrek aan aanbod is: voor 20 vacatures krijgen ze ongeveer 1000 aanmeldingen! Dat is trouwens ook zo'n beetje de verhouding voor de toegang tot de beste universiteit hier waar afgelopen jaar voor de 3000 beschikbare plaatsen 120.000 aanmeldingen kwamen. Ongelofelijk he? Vind je het gek dat het niveau hier zo hoog is.
Maar, ondanks al die kwaliteit zaten ze vandaag wel moeilijk te kijken hoor, en zij niet alleen, ik net zo. Morgen nog de poliklinische planning en wat overgebleven onderdelen van de klinische, dus dat wordt lachen. We moeten bovendien wel een beetje opschieten, want er rest ons nog maar een krappe 2 dagen. Dat gaat ineens zo snel!
Ik heb vandaag ook nog even Jyotsna gevraagd om twee treinkaartjes voor mij te reserveren. Ja, reserveren, want dat is hier wel nodig. Iedereen kent die verhalen wel over afgelade treinen en mensen die op het dak zitten. Je moet dus reserveren en liefst weken van tevoren. Handig hoor. Not. En aangezien het reserveringssysteem buitengewoon ondoorzichtig is, leek het me maar beter om het door iemand te laten doen. Ik heb nu gevraagd om een kaartje van Delhi naar Bikaner en een van Jaisalmer naar Jodhpur. De rest van de reis komt later wel, want je weet niet hoe het loopt dus ik wilde niet al te ver van tevoren mezelf vastzetten. Dat eerste traject wordt trouwens al een beetje lastiger, want de trein zit eigenlijk een beetje vol. Maar, vaak kom je er dan nog wel tussen hoor (via een wachtlijstsysteem of via het toeristen quotum). We zullen zien.
Morgen dus weer een drukke werkdag. 's Avonds dit keer wel een programma, want we moeten onze kleding ophalen bij de kleermaker en we gaan eten met Supriya.
-Ah, de stroom valt deels weer uit. Ach, ik heb vandaag toch niet zoveel spannends te melden.-
Ik zou zeggen, de groeten maar weer uit het interessante Pune. We mailen.
Saskia
-
14 Juni 2005 - 18:58
Je Vader:
Een dag geen bericht en dan opeens twee! Wat een luxe. Je werktijd begint al op te schieten en de vakantie nadert. Toch geen railpass (met gereserveerde plaatsen) genomen?
Je verhalen zijn nog steeds heel boeiend en worden ook steeds langer (hoewel dit een kentering is). Ik ben benieuwd of dat later nog lukt. Ik kan me niet zoveel Internetcafe's herinneren. Wordt het toch nog SMS-en. Hier alles prima.
Liefs,
Je vader -
14 Juni 2005 - 20:12
Janny Van TS:
Hallo Sas,
TS heeft net een heel verhaal geschreven. Maar ook hier komen storingen voor (in dit geval de internetprovider) en is het niet doorgekomen. Ze baalt, dus ik neem het even over in de hoop dat het nu goed gaat. Dank voor de uitleg over je werk daar. Je had er hier al eens veel over verteld, maar dat de Duitse en Nederlandse systematiek zo afwijken van elkaar wist ik niet. Heb je voor het schrijven van de klinische systematiek ook wel eens met 'slachtoffers' gepraat eigenlijk? Enfin, hebben we het later wel eens over als je weer veilig terug bent. Het duurt niet lang meer en je verlaat je 'veilige'omgeving en bent op jezelf aangewezen. Dat zal niet altijd eenvoudig zijn, maar dat weet je. Je foto's zijn fantastisch. TS heeft in onze (minder spectaculaire, maar wel heerlijke) vakantie op Kreta digitaal gefotografeerd. Voor het eerst. Prachtig geworden. Jullie hebben er allebei een goed oog voor. Het zal niet eenvoudig zijn deze regelmatige verhalen voort te zetten. Als je al een internet-cafe vindt heb je kans dat het heeel langzaam gaat allemaal. Maak er ajb geen 'taak'van maar geniet en beleef! Maar wij zullen je verhalen missen. Ik ben het met je vader eens: waardig voor een uit te geven reisverhaal. Alles wat je voor elkaar krijgt wordt met overgave gelezen, maar met gewoon met de hand schrijven (en eventueel later digitaliseren) is niks mis. Misschien komt er nog 1 bericht?? Zo niet, pas alstjeblieft goed op jezelf. Het zal je niet verbazen dat er soms enige bezorgdheid leeft onder onze grijzende haren. Take care en liefs,
Janny en Saskia -
15 Juni 2005 - 09:13
Suzanne:
Hoi Saskia,
Wat leuk iets van je te lezen, ik had via via van je werk-vakantie reis gehoord.
Het is maar goed dat je niet zo groot bent. Door dat blonde haar alleen val je al genoeg op.
Pas goed op jezelf,
Groet,
Suzanne -
15 Juni 2005 - 18:36
Hans:
Hoi Sas,
We - Friedel, Nikki, Michelle, Jorn en ik - vinden het heel erg leuk om je verhalen te lezen en je foto's te zien; nu ook omdat ze samenhangen met iMedOne. We hopen dat je dit straks tijdens je vakantie door zal kunnen zetten. Groetjes vanuit een nu warm Nederland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
